اولین قدم‌های یک کودک برای والدین همانقدر اهمیت دارند که اولین کلمات او. اما درست راه رفتن و دویدن کودکان نوپا، نیازمند صرف زمان زیادیست.
بسیاری از مادرها و مادربزرگ‌ها، کودک را در هر شرایطی وادار به راه رفتن می‌کنند. بعضی از بچه‌ها قبل از یک سالگی کم کم می‌توانند راه بروند اما خیلی از بچه‌ها از ماه چهاردهم زندگی راه رفتن را شروع می‌کنند. به هر حال با آغاز به راه افتادن کودک، همه چیز برای شما تغییر می‌کند.
چطور کودک را به راه رفتن تشویق کنیم؟
کودکان در حدود سیزده ماهگی کم کم شروع به تنهایی راه رفتن می‌کنند؛ از کسی کمک نمی‌گیرند و برای اینکه مدام به زمین نیفتند اشیای دور و بر را با دست می‌گیرند. راه رفتن کم‌کم با اعتماد به نفس همراه شده و بچه‌ها در گرفتن نرده‌ها، مبلمان و هر چیز دیگری که جلوی افتادنشان را می‌گیرد، استاد می‌شوند. در حدود دو سالگی بچه‌ها دیگر زیاد هم احتیاجی ندارند موقع راه رفتن دستشان را بگیرید و وقتی دو سال و نیمه‌اند حتی آرام آرام سعی می‌کنند از پله هم بالا بروند؛ اگرچه بالا و پایین رفتن از پله کار دشواریست و در واقع بچه‌ها در حدود سه تا چهارسالگی‌شان از پس آن برخواهند آمد. در این سن کودکان دیگر آنقدر اعتماد به نفس دارند که به تنهایی راه بروند و قدم‌های خود را بهتر کنترل کنند. از همین سن پریدن و لی‌لی کردن هم شروع می‌شود و در پایان سه سالگی، یک کودک نوپا حتی قادر است دوچرخه‌سواری هم یاد بگیرد.
اگر تمایل به کسب آگاهی بیشتری در خصوص کودکان دارید مطالب خواندنی کلاب آپتاکید را دنبال کنید.
نکاتی مهم برای آموزش راه رفتن به کودکان:
- در اولین تلاش‌های راه رفتن، هیچ چیز بهتر از این نیست که کودک با پای برهنه آموزش ببیند؛ کاری که باعث تقویت عضلات مچ، قوزک و ساق پای او می‌شود. زمانی که کودک فقط با جوراب، مسلما جورابی که باعث لیز خوردن نشود، راه رفتن را تمرین می‌کند، شیوه کنترل قدم‌هایش را به درستی یاد نمی‌گیرد. اگر قصد دارید برای کودک کفش بیرون از خانه تهیه کنید، حتما کفشی بخرید که ایمن و راحت باشد و به پا آسیب نزند.
- بد نیست در خانه کاناپه‌های کوچک و میزهایی با ارتفاع کم داشته باشید تا کودک به راحتی از آن‌ها به عنوان دستگیره استفاده کند. استفاده از این وسایل و مستقل راه رفتن، به کودک اعتماد به نفس ویژه‌ای می‌بخشد؛ بنابراین می‌توانید اسباب‌بازی‌هایش را در اطراف این وسایل پخش کنید تا کودک برای نزدیک شدن به آن‌ها رغبت بیشتری نشان دهد.
- فرصت کشف و شهود را از کودک نگیرید.
- از وسایل کمکی یا چهار چرخه اجتناب کنید. هیچ چیز بهتر از تمرین در فضای باز و وسیع و بدون مزاحمت اشیای دست و پاگیر نیست. اگر خانه شما فضایی امن و خالی از وسایل خطرناک داشته باشد، کودک هم آزادانه می‌تواند به هر طرف برود و راه رفتن را بهتر یاد می‌گیرد.
